Stanja nalik padavici

U jednom trenutku, bez ikakva vidljiva razloga, pas se silno prestraši. Preda se gleda kao da vidi utvaru. Počinje se povlačiti unazad, no nakon korak - dva stražnje noge zaostanu, kao da ga netko straga pridržava. To dovodi do prodora silne panike i pas pada na bok lamatajući svim četirima nogama. Istovremeno glava je zabačena unazad, a na gubici se pojavljuje obilje sline koju pas žvače cvokoćući zubima. Nekontrolirano lamatanje nogu uskoro prelazi u pokrete nalik galopu. Zatim nastupa smirivanje u ležećem položaju, treptanje očima sve je blaže, žvakanje sline prestaje i pas se diže sa tla kao da se ništa nije dogodilo. Cijeli napad traje od desetak sekundi do najviše dvije minute, no vlasniku, koji to zapanjen prvi puta promatra, izgleda mnogo duže. Pojedini psi poslije takvog napada još neko vrijeme hodaju uokolo bez cilja i spotiču se o prepreke, no većina traži samo nešto malo više gospodareve pažnje i ljubavi, i kao da pokazuju osjećaj krivice. Takvi se napadi rnogu javljati pojedinačno u dugim razdobljima, čak i po nekoliko godina, ali se javljaju i učestalije, pa i u serijama kada između dva napada nema prave stanke. U takvoj seriji pas često ugine od gušenja ili slabosti srca.
Većina veterinarskih stručnjaka u svijetu drži da u pasa nema prave padavice, kao one u ljudi, a da su opisani napadi samo nalik padavici i da za njih postoje posve konkretni organski razlozi. Samo što je tih razloga toliko mnogo i mogu biti toliko prikriveni da ih se pri današnjem stupnju razvoja veterinarske medicine često ne može ustanoviti. Jedno je, međutim, neosporno: toj su bolesti prirođeno skloni pojedini psi i psi nekih pasmina. Temeljita i sveobuhvatna veterinarska obrada takvih pacijenata ipak često dovodi do pretpostavke o uzroku napada, pa se i liječenje tada provodi u tom smislu.